- obcość
- étranger
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
obcość
Regardez d'autres dictionnaires:
obcość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. obcośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. obcy: Boleśnie odczuwał swą obcość. Przerażała go obcość miejscowych obyczajów i praw. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obcość — ż V, DCMs. obcośćści, blm rzecz. od obcy Obcość mowy, języka, obyczajów. Uczucie, wrażenie obcości … Słownik języka polskiego
glina — 1. Ktoś zrobiony, ulepiony z innej, lepszej gliny «o kimś wyróżniającym się czymś, cieszącym się specjalnymi względami»: Była całkowicie obca, jakby ulepiono ją z innej gliny, i ta jej obcość pociągała go do obłędu. O. Tokarczuk, Dom. To… … Słownik frazeologiczny
dalekość — ż V, DCMs. dalekośćści; lm MD. dalekośćści rzad. «znaczna odległość, rozległa przestrzeń, znaczne oddalenie; dal» Z dalekości dochodziły dziwne głosy. przen. «obcość, obojętność» Dalekość spojrzenia … Słownik języka polskiego
egzotyka — ż III, CMs. egzotykayce, blm «ogół cech właściwych krajom o całkowicie odmiennym klimacie i cywilizacji; wprowadzenie tych cech do poszczególnych dziedzin sztuki; przedmioty, wytwory mające takie cechy; odrębność, obcość, egzotyzm» Egzotyka… … Słownik języka polskiego
egzotyka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. egzotykayce, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zespół cech uważanych za obce rodzimej cywilizacji i postrzeganych jako typowe dla innej, odległej kulturowo i przestrzennie; obcość, osobliwość, niezwykłość : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
